P(R)IETPRAAT – Armoedige regiobladen
De Telegraaf Media Groep (TMG) ligt met de redacties van haar regionale bladen op ramkoers. Als uitvloeisel van bezuinigingen wordt een tamelijk simpel recept de wereld in geholpen: de regionale bladen moeten redactionele content overnemen. Op deze wijze kan er bezuinigd worden op het aantal redacteuren; artikelen kunnen worden doorgeplaatst. De TMG heeft een marktaandeel van 15% in deze markt met titels als Noordhollands Dagblad, Haarlems Dagblad, Leidsch Dagblad en Gooi- en Eemlander.
Als lezer van een aantal dagbladen heb ik ook een weekendabonnement op de Telegraaf. Omdat ik zaterdags toch altijd al deze krant kocht, heb ik mij daartoe laten verleiden. Tot zover niks aan de hand. Maar ik ben ook geabonneerd op het Haarlems Dagblad (oudste krant van Nederland!). Deze krant lees ik dagelijks en dan vooral voor regionaal nieuws.
Op zaterdag verschijnen bij de dagbladen één of meerdere extra katerns; vaak voorzien van leuke general interest onderwerpen. Deze lees ik graag; zowel in de Telegraaf als in het Haarlems Dagblad.
Mijn oog viel enige weken geleden in het Haarlems Dagblad op een artikel dat ik een week daarvoor ook in de weekendbijlage van de Telegraaf had gelezen. De foto’s bij dat artikel stonden me nog helder voor de geest, evenals de kop. Naspeuring leerde dat het artikel dat in de Telegraaf had gestaan één op één was overgenomen. Ik voelde me belazerd, want ik heb juist deze kranten voor verschillende redactionele content.
Dit brengt me bij het punt waar de dagbladen dus mee kampen. Het is geen wonder dat ze de strijd verliezen als het gaat om lezers. Waarom nog een weekendabonnement op de Telegraaf als precies hetzelfde ook in het Haarlems Dagblad verschijnt? En waarschijnlijk ook in andere regionale dagbladen van de TMG? Wat is nu nog de meerwaarde van het zaterdagskatern?
Dagbladen hebben last van het ‘oud nieuws syndroom’: het laatste nieuws komt via internet en andere digitale media tot ons; altijd up-to-date. Een dagblad kan aan die actualiteit nauwelijks tippen. Een abonnement op een landelijk dagblad heb je omdat je nog waarde hecht en vasthoudt aan een ‘echte’ krant, maar voor de nieuwswaarde hoef je het niet te doen. Een abonnement op een regionale krant ligt anders; daar hecht je waarde aan vanwege de regionale nieuwsfeitjes en wetenswaardigheden. Misschien zijn de abonnees van landelijke dagbladen wel lezers bij wie zelfkastijding sterker is als het gaat om nieuwsgaring dan nieuwsgierigheid.
Mijn conclusie is dat, de TMG even als voorbeeld nemende, de regionale bladen juist om zeep worden geholpen door wat we de journalistieke armoede kunnen noemen van een landelijk dagblad. Kopiëren en doorplaatsen van content is een regelrechte belediging van de abonnees en voor de losse verkoop-lezers. Een weekendabonnement op een dagblad voor een paar euro is dan alsnog véél te duur betaald. Als we dagbladen door zo’n bril bekijken, dan voorspel ik dat die hun langste tijd hebben gehad. Journalistiek staan uitgevers als de Persgroep en TMG (samen circa 75% van de dagbladmarkt en ruim 70% van de weekbladen) voor een grote uitdaging om lezers aan zich te binden.
